موسسه گنجینه سرزمین پارس

این محله نیز از محلات قدیمی و کوچک در بافت قدیم شهر شیراز است که وجه تسمیه آن نزدیک بودن آن به باغ اتابک بوده است. این محله از محلات مهمی بوده که تجار و ثروتمندان شهر در آن سکونت داشتند. از نظر موقعیت جغرافیایی بین محله در بین محلات میدان شاه، سنگ سیاه، سردزک و محله درب مسجد واقع شده است.

در منتهی الیه این محله قسمتی که در حد فاصل این محله و محله سنگ سیاه قرار گرفته به محله ارمنی ها مشهور است. گذر ارمنی­ها که بخشی از محله سرباغ را تشکیل می­دهد نزدیک مسجد مشیر واقع شده وکلیه عیسویان شیراز سابقا در این محله زندگی می­­کردند. کلیسای ارامنه شیراز نیز در جنوب مسجد مشیر و در این محله قرار گرفته است.

این کلیسا در سال1662 میلادی در زمان شاه عباس دوم ساخته شده و از بناهای زیبای هنری قرن هفدهم شیراز است. نقاشی سقف تالار آن بسیار زیبا و دارای طراحی خاص می­باشد وگچ بری های این تالار از شاهکارهای معماری دوره صفویه است که در نوع خود منحصر به فرد می­باشد.

چنانچه اشاره شد ارمنی­ها به دستور شاه عباس از ارمنستان به ایران آورده شده بودند که در شهرهای اصفهان و شیراز مستقر شدند. بازارچه ای در این محله قرار داشته که به بازارچه ارمنی­ها (بازارچه مشیر) معروف بوده است که هنوز هم بخشی از این بازارچه به همان نام قدیم در این محله باز سازی شده در کنار مسجد مشیر  باقی مانده است.

در این محله مکان هایی چون حمام، مکتب خانه، قراول خانه و بازارچه ای مخصوص عیسویان و ارمنی ها وجود داشته است. در دوره­های زمانی بعد عیسویان به تدریج از ارامنه جدا شده و سپس بعدها به محل جدیدی واقع در محدوده خارج از حصار شهر شیراز در آن زمان رفتند و در آن­جا کلیسای حضرت شمعون غیور را بنا نهادند و در اطراف این کلیسا محل سکونت خود را گسترش دادند. هم اکنون این کلیسا در خیابان نوبهار به عنوان یک خیابان فرعی منشعب از خیابانسراسری زند واقع شده است.