موسسه گنجینه سرزمین پارس

با وجود گسترش محدوده شیراز در حدود یک صد سال اخیر، امروزه تنها محل این دروازه ها مشخص بوده و هنوز هم به اصطلاح در بین مردم به همان نام قدیم خوانده می­شوند که به­ خوبی می­توان باتوجه به مکان آن­ها محدوده بافت قدیم  شیراز را تعیین نمود.

در بسیاری از نقاط در محل دروازه­های قدیمی شهر در حال حاضر فلکه، میدان و چهار راه اصلی ایجاد شده است. در اوایل قرن معاصر در شیراز «دروازه باغشاه » با احداث خیابان زند، به چهاراه زند تغییر نام داد و دروازه سعدی هم اکنون به صورت یک گره ترافیکی در انتهای شرقی خیابان کریم­خان­زند قرار دارد و دروازه کازرون به نوعی به میدان میوه و تره بار و ماهی تغییر کاربری داده و دروازه اصفهان به صورت یک چهارراه کوچک هم­چنان باقی مانده است.

دروازه « شاه داعی » با احداث بلوار سیبویه به صورت خیابانی کم عرض در ضلع جنوبی بافت قدیم شهر واقع شده و نقش دروازه قصابخانه در ضلع جنوب شرقی بافت قدیم  در سمت محور ارتباطی بین الحرمین هم اکنون کمرنگ شده است. کل مشیر به چهارراه مشیر و کل شیخ ابوذرعه به میدان غدیر

«چها راه غدیر» و کل شاهزاده قاسم به میدان و در حال حاضر به چهاراه شاهزاده قاسم تغییر نام یافته است.

نقش کلیدی دروازه ها در شهر حفظ شده و به نوعی تغییر شکل و ماهیت داده اند و مکان دروازه­ها به عنوان محلی برای عبور وگذر از بافت قدیم شیراز به بافت جدید شکل واقعی پیدا کرده است. با وجود این که در وازه­ها ماهیت خود را از دست داده­اند اما هنوز تمام مردم شیراز از این مکان­ها به عنوان دروازه یا چهار­راه و یا کل یاد می­کنند و در خاطره جمعی مردم شیراز مکان دروازه­ها هم­چنان باقی مانده اند.

بنا بر این در حال حاضر شاخص ترین دروازه  شیراز که به عنوان نماد این شهر هم شهرت یافته، دروازه قرآن است که هم اکنون در شمال شهر شیراز در تنگ الله اکبر و در جوار آرامگاه خواجوی کرمانی واقع شده است. این بنای تاریخی امروزه به صورت یکی از تفرج­گاه های عمومی مردم شیراز و سایرگردشگران از سایر نقاط مورد بازدید قرار می­گیرد.