در دوره اتابکان به ویژه در دوره ابوبکر سعدبن زنگی که معروف ترین ومهمترین پادشاه اتابکان فارس بوده است و شیراز در عهد او به منتهای آبادی ورونق رسید.از عادات پسندیده او ساختن مدارس ومساجد وخانه ها وبازارهایی در شیراز بوده که تنها آثارباقی مانده از این دوران مسجد نو(مسجد اتابک ) در جوار حرم مطهر شاه چراغ (ع ) می باشد .همچنین بخش های باقی مانده از عمارت آبش خاتون در جنوب شرقی بافت قدیم شیراز که هم اکنون نیز قابل مشاهده است.
در دوره آل اینجو نیز باید از سفر نامه ابن بطوطه جغرافیدان مراکشی نام برد که در این دوران از شیراز بازدید نموده است. وی در کتاب خود از کاخ با شکوهی نام برده که به دستور شاه شیخ ابو اسحاق اینجو ساخته شده وظاهرا مکان آن در میدان سعادت و نزدیک به دروازه سعادت (دروازه سعدی کنونی ) بوده است.
از دوره آل مظفر نیز از قصرها وخانه هایی نام برده شده که محل اقامت امیران مظفری بوده که اطلاعی از آنها در دست نیست. چون مورخین ذکری از محل احداث کاخ تازه ای نکرده اند،احتمال می رود خاندان آل مظفر نیز از همان قصور خاندان اینجو استفاده کرده باشند که امروزه هیچ گونه آثاری از این کاخ ها ومحله مذکور دیده نمی شود.